En dan nu weer een ouderwetse posting. Tenminste, ouderwets wordt het niet meer, maar wel een posting met foto’s en wat dies meer zij. Ik had even wat minder te melden, was bezig met herstel van de chemo en wilde weer wat dingen doen.

Ben ik hersteld: nee, nog niet. Met name de benen werken niet mee. Maar overall gaat het een stuk beter. Wat de kanker betreft: afgelopen vrijdag heb ik te horen gekregen dat ik een erfelijke variant van eierstokkanker heb; een gen-mutatie. Kort samengevat: in mijn persoonlijke DNA-boek zit een soort html-fout, er staan verkeerde tekens op de pagina ‘herstel verkeerde celdeling’ waardoor mijn reparatie-genen niet wisten/weten wat te doen. Normaal timmeren deze reparatie-genen erop los maar die van mij zijn dus het spoor een beetje bijster.
En ik maar denken dat het door het roken kwam (ja… tóch denk je dat)

Bijkomende consequentie van deze diagnose is dat ik een erg verhoogde kans heb op borstkanker. En natuurlijk heeft het gevolgen voor mijn familie waar ik hier niet verder over zal uitweiden.
Goed. Volgens mij heb ik alle slecht-nieuws gesprekken -voor nu- wel zo’n beetje gehad.

Vooruitkijkend: 4 juli heb ik ‘s middags een CT-scan bij het AvL, waarna Rolf en ik meteen doorrijden naar het zuiden, om ons een dag later te voegen bij zus en zwager voor een weekje weg. Frankrijk, huis, zwembad(!) BBQ, the works.
Daarna hoor ik het wel weer.

Wat je zoal doet met deze informatie in het achterhoofd?
Ik probeer de gave van het ‘leven met de dag’ onder de knie te krijgen.
Om te beginnen is daar: de loggia zo groen mogelijk krijgen (stekjes zijn welkom, kast moet vol) en kijken hoe pepertjes volwassen worden:
(klik op de foto’s voor groter exemplaar… werkt alleen bij pepertjes foto jammerlijk niet, de rest wel)

Naar lieve vrienden in Limburg rijden en daar de meest verse asperges eten:
Artis bezoeken; op daluren een oase van rust… letterlijk.
Een gloednieuwe scooter kopen, gewoon omdat het kan:
Zelf koken:
Naar poes Tos kijken, terwijl ze in al haar genieten de UPC decoder om zeep helpt:
En dan, tot slot, toch nog serieus (en ook wel weer komisch): we waren met mijn halfzusje in Berlijn (tijdens pasen, was steenkoud). Bij het uitlopen van een lunchroom trof ik dit plakkaat van Bazon Brock op een muur op een binnenplaats:… Tja

Voor degenen die denken dat dit blog alle prive berichten vervangt: Nee, het bestaat juist naast elkaar