En dat is nogal een dingetje hier. Sterker: het is De feestdag van Italië.
Ik had/we hadden geen idee. Het begon gisteravond al met allerhande koortjes en drumbands in het dorp, vandaag is het in volle gang (maar nu natuurlijk wel siësta, gewoon even een pauze tussen de feestelijkheden door, straks weer verder).
We zijn eind van de ochtend achter Emanuela van alhier aangereden omdat zij in een koortje zingt wat vandaag 5 dorpjes/gehuchten/kasteeltjes aandoet. Het idee is dat in elk dorpje iedereen eten maakt en dit samen met een (grote) fles wijn meebrengt naar het centrum van het dorp. Iedereen deelt alles met elkaar aan lange schragen tafels.
De liedjes zijn eeuwen oude traditionele, verhalende volksliedjes, waarbij het hele dorp meezingt. Dit alles ziet er ongeveer zo uit:

En nou hebben wij weer net begrepen dat het niet nation wide is, maar erg local… waarvan acte.
Wifi stottert enorm hier, probeer foto’s door te sturen…
Slapen nu… (mooi he? 🙂 )