Romanesco, Quinoa, Laab Kai en ik

Hoe het gaat?
Een simpele en ingewikkelde vraag tegelijk.
Ik weet het niet zo goed; vind de huidige situatie de ene dag ingewikkelder dan de andere.

Er is soms wel ruimte om grenzeloos te fantaseren.
Rolf en ik gaan alle opties af; hier blijven wonen of elders in Nederland… naar België (goedkope koophuizen, lekker buiten en al een pietsje zuidelijker – maar wel België), of een camper kopen en ‘nergens en overal wonen’.

We weten het nog even niet.
Juli was safe, oktober wordt weer spannend.
Misschien dat we, als de uitslag opnieuw goed is, verder kunnen denken.
Oh ja, en ik heb inmiddels een grijze krullenbol (?!)

Dus af en toe weer wat koken (afhalen/ laten brengen hebben we veel gedaan en is uiteindelijk behoorlijk onbevredigend).

Zo kocht ik een Romanesco bij de groothandel. Ik schrijf dat hier wel zo cool, ‘Romanesco’, maar die naam moest ik toch ook even Googlen. ‘t Is een soort milde bloemkool (en voor de freaks onder jullie: een natuurlijke ‘Fractal‘). Een beauty!
Ik heb er een gratin van gemaakt, maar wát een moeite had ik ermee dit kunstwerk aan te snijden. Daardoor mislukte de gratin overigens een beetje; ik vond ‘in roosjes snijden’ zo lelijk dat ik de gehele bol/knol gekookt heb. En dan is ‘ie van buiten gaar en van binnen… nu ja, wat minder.

20130829_191536

Een volgend project was Quinoa met lamsschenkel, kip, courgette, wortel, Marokkaanse kruiden en wat dies meer zij. En, damn, wat lukte die maaltijd goed! Proeven, proeven en nog meer proeven, maar dan heb je ook wat! Op de foto nog witte Quinoa, maar omdat ik het mooier vind staan is de zwarte variant alweer in huis gehaald.


En dan was er nog de Laab Kai, naar een recept wat mijn zus rechtstreeks uit Thailand heeft meegenomen. Het is een lauwwarme frisse salade. Dat klinkt als een piece of cake, en het is ook prima te doen, mits je er niet pas om 19.00 aan begint. Of het nou minced, coarsely crushed, finely (of coarsely) chopped, thinly sliced of prepared ‘the eat me’ way’ wordt genoemd, het komt erop neer dat je toch een flinke tijd aan het snijden en hakken bent (en néé, dat kan niet allemaal in een keer bij elkaar in de keukenmachine). Maar het was het bloed (zie lager), zweet en tranen (ui) waard.

 

Overigens leidde dat prepared ‘the eat me’ way nog tot bloed.
Dit heeft natuurlijk niets met mijn excellente snijtechnieken te maken, maar kan ik in het geheel wijten aan een ontwerpfout van het (overigens verder superfijne en razend scherpe) mes.
Ik bedoel, wat is de functie van dat scherpe puntje behalve ermee in de wijsvinger te belanden?

Vinger en Mes

Tot slot weer een verpakking, dit keer van Papadums.
Voor de Indiaas lezende onder u: wat doet dat roze konijn daar?

20130906_144231(0)

4 gedachten over “Romanesco, Quinoa, Laab Kai en ik

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *